Türkiye, tarih boyunca çeşitli ekonomik dalgalanmalar yaşamış, ancak günümüzde zenginler ile yoksullar arasındaki uçurum her zamankinden daha belirgin hale gelmiştir. Sözde gelişmiş ve modernleşmiş bir ülke olarak tanınan Türkiye, aynı zamanda birçok çocuğun yoksulluk içerisinde büyüdüğü bir gerçeklik taşımaktadır. Bu durum, sadece sosyoekonomik eşitsizlikleri değil, aynı zamanda toplumun geleceğini de ciddi şekilde tehdit eder hale gelmiştir. Ülkede var olan bu çelişki, Charles Dickens’ın romanlarındaki dramayı anımsatacak kadar derindir. Peki, Türkiye’deki bu eşitsizliğin kökenleri nelerdir? Ve bu sorunu çözmek için atılacak adımlar neler olmalıdır?
Türkiye’nin ekonomik büyümesi birçok alanda gözlemlenebilirken, bu büyümenin ne kadar adaletsiz bir şekilde dağıldığı da göz ardı edilemez. 2023 verilerine göre, Türkiye’nin en zengin %20’lik kesiminin serveti, en alt %20’lik kesiminin toplam servetini 10 kat aşmaktadır. Bu durum, yalnızca ekonomik adaletsizlik değil, aynı zamanda toplumsal huzursuzlukların da temel sebeplerinden birisidir. Eğitim, sağlık ve temel ihtiyaçlara erişimde yaşanan eşitsizlikler, yoksul kesimlerin yaşam standartlarını ciddi oranda düşürmektedir. Yoksulluk, çocuk yaşta eğitimden kopma, sağlık hizmetlerine erişim eksikliği ve sağlıklı gıda tüketiminden yoksun kalma gibi birçok sorun doğurmaktadır.
Türkiye’de yoksul ailelerin çocukları, çoğu zaman hayatlarının erken dönemlerinde zorluklarla yüzleşmekte, hayallerinden vazgeçmek zorunda kalmaktadır. Bu çocuklar, sadece maddi yetersizlikler değil, aynı zamanda psikolojik açıdan da olumsuz etkilenmektedir. Eğitim eksiklikleri ve sosyal kapsayıcılıktan mahrum kalan çocuklar, gelecekte daha düşük yaşam standartlarına sahip olma riski taşımaktadır. Bu durum, ülkemizdeki toplumsal yapı üzerinde derin etkiler yaratmaktadır; çünkü bu çocuklar, ülkenin gelecekteki iş gücünü oluşturacak olan nesil için büyük bir kayıptır. Devletin bu konuda atacağı adımlar, sadece bu çocukların yaşam kalitelerini artırmakla kalmayacak, aynı zamanda toplumun genel refah seviyesine de katkı sağlayacaktır.
Tüm bu zorluklar göz önüne alındığında, Türkiye’nin ekonomik büyümesi ve sosyal adalet arasındaki dengeyi yeniden gözden geçirmesi gerekmektedir. Yoksullukla Mücadele Eylem Planları, sosyal yardım mekanizmaları ve eğitim politikaları gibi alanlarda gerekli reformlar yapılmadığı takdirde, bu uçurum giderek daha da derinleşecek ve toplumsal huzursuzlukları arttıracaktır. Sadece ekonomik büyüme değil, bu büyümeden tüm kesimlerin faydalandığı bir sosyal yapı oluşturmak, ülkemizin geleceği için hayati bir önem taşımaktadır.
Sonuç olarak, Türkiye’deki zenginlik ve yoksulluk arasındaki çelişki, sosyal sorunların derinleşmesine yol açmaktadır. Bu durum, Dickens romanlarını aratmayacak bir sosyoekonomik tablonun ortaya çıkmasına sebep olmaktadır. Ancak toplumun her kesiminin eşit şekilde faydalanabileceği bir sistem oluşturulması, gelecekte daha sürdürülebilir bir Türkiye için kritik bir adım olacaktır.
